Ervaringsdeskundigen aan het woord; Hoe pak je na letsel de draad weer op?
Onze gastheer was dit maal Heling & Partners te Assen. Zij hadden gekozen voor een locatie centraal in het land (Golden Tulip Hotel Ampt van Nijkerk te Nijkerk). De opkomst was goed.
Na het ontvangst van de gasten en een heerlijk buffet kwam het vakinhoudelijke gedeelte van de bijeenkomst aan bod. Een kort introductie werd verzorgd door Ingrid van der Zwet (lid ETC-commissie NIS). Zij lichtte onder andere toe dat één van de sprekers, Ed Bijman, niet aanwezig kon zijn vanwege ziekte en het NIS in Albert Oosting een goede vervanger had gevonden. Daarna was het woord aan Richard Heling, directeur Heling & Partners. Namens Heling
& Partners heette hij iedereen van harte welkom en stipte kort het onderwerp van de bijeenkomst aan. Na de inleiding van Richard Heling werd een lezing verzorgd door Tom Verdonschot, arbeidsdeskundige van Heling & Partners.
Lezing door Tom Verdonschot
Tom sprak over de succesfactoren en valkuilen in de re-integratie. Hij gaf aan dat ook het publiek in de zaal een rol heeft in het al dan niet slagen van een re-integratie. Zo kan bijvoorbeeld een vraagstelling te ruim of te eng zijn waardoor de re-integratie niet succesvol is. Daarnaast is contact met en tussen beide opdrachtgevers van belang voor de re-integratie. Uit een stroomcurve van het CBS is gebleken dat veel mensen in de eerste dertien weken herstellen en dat slechts 6% niet herstelt.
Vervolgens ging hij in op de succesverhogende factoren bij re-integratie:
- Motivatie
- Perspectief -> opleiding, omgeving
- Economische situatie
- Opstelling van de partijen
- Transparantie
- Realiseerbare doelen
- Snelheid van handelen
Uiteraard zijn er ook succesbeperkende factoren. Dit zijn:
- Discussie in de schaderegeling
- Letsel door een ander veroorzaakt
- Bevoorschotting (rust)
- Schulden (focus op overleven)
Tom stipte nog een tweetal belangrijke aspecten van de re-integratie aan. Dit waren:
- Wat betreft de motivatie van een cliënt wierp hij de vraag op:
“Wat als de cliënt niet reageert, hoe vaak ga je achter de cliënt aan?”
- Transparantie vanuit de cliënt is ook belangrijk:
Denk aan:
- Verslaving
- Geen verklaring van goed gedrag kunnen krijgen
- Medische problematiek
- Overige problematiek (bijv. kinderen met meervoudige problematiek)
Tom schetste voorts de diverse factoren aan de hand van drie casussen:
De eerste casus betrof een lerares speciaal onderwijs, die in juni 2011 een ongeval had gehad. Zij had whiplashachtige klachten (onder andere cognitieve klachten). Les geven was niet mogelijk. De werkgever had inmiddels spoor 2 ingezet en de conclusie was dat er geen passend werk bij de werkgever aanwezig was. Kortom, haar eigen beroep was volledig van de baan. Ook de functie van telefoniste/receptioniste was niet mogelijk vanwege het feit dat zij na het lezen van 1,5 regel tekst al niet meer wist wat zij had gelezen. De arbeidsdeskundige in kwestie adviseerde een traject bij Condite. Dit betrof een cognitieve revalidatie. Dit sloeg aan en de lerares kon haar eigen werk weer hervatten. De succesbepalende factoren in deze kwestie waren de opstelling van de verzekeraar en de belangenbehartiger. Daarnaast was het moment van inschakelen van de arbeidsdeskundige van groot belang.
De tweede casus betrof een 17-jarige scholier. Hij deed ten tijde van het ongeval VMBO basis met als richting Elektro. Hij had been en handletsel en zat ten tijde van het ongeval 12 weken voor zijn examen. De vraag aan de arbeidsdeskundige was: Kunt u ervoor zorgen dat deze scholier zijn examen behaalt? Dit lukte, maar nu moest hij nog een baan vinden. Ook dit lukte, maar het was niet duurzaam. Het voorstel was om hem kraanmachinist te laten worden. De belangenbehartiger en de verzekeraar zagen zit wel zitten. Echter het lukte niet, want het slachtoffer was binnen twee maanden afgeknapt. De studie was te zwaar en het werk te chaotisch. Dit leidde tot decompensatie. De familie bleek ook niet stabiel te zijn. De ouders hadden een goed vangnet moeten zijn, maar dit was helaas niet het geval. Het slachtoffer kreeg vervolgens een WAJONG-uitkering. Hij ging toch weer aan het werk. Nu bij DAF als chauffeur. Echter ook hier viel hij weer uit. Vervolgens ging hij weer aan het werk. Hij ging op zichzelf wonen en kocht een woning. Weer viel uit uit. Als het lastig werd, viel hij uit. Hij kreeg een WAJONG-uitkering en een WIA-uitkering. Het derde re-integratietraject werd gestart. Er was sprake van veel medical shopping. Ook was er vanuit de familie niet de stimulans om te gaan werken. Zij gaven aan dat het nog niet mogelijk was om te werken. Daarnaast had het slachtoffer schulden en lag zijn focus op overleven. In deze kwestie was motivatie van het slachtoffer de succesbeperkende factor om de re-integratie.
De derde casus betrof een getrouwde vrouw van 35 jaar met twee jonge kinderen. Zij was docent Engels en had in 2012 een ongeval waarbij zij een dwarslaesie opliep. Een woningaanpassing en verhuizing moest voor dit slachtoffer worden geregeld. In het kader van de WMO werd dit aangevraagd bij de gemeente. Daarnaast speelde het vervoersaspect. Hiervoor werd contact opgenomen met het UWV. Ook aanpassingen op de werkplek waren noodzakelijk. Dit betrof onder andere:
- Digibord
- Computer
- Hellingbaan
Het slachtoffer ging weer aan het werk, maar de werkhervatting werd geen succes. Zij werd gekeurd door het UWV en volledig arbeidsongeschikt verklaard voor haar eigen werk. Het geld dat zij verdiende met het werk werd verrekend. Duidelijk was dat aan de acceptatie gewerkt moest worden. Uiteindelijk lukte het haar om 12 uur per week te werken als docent Engels.
Samenvattend kan gezegd worden dat een arbeidsdeskundige een specialist is op het gebied van mens, werk en inkomen. De arbeidsdeskundige moet kennis van zaken hebben, maar ook betrokken zijn. Hij/Zij moet signaleren, adviseren, initiëren. Een arbeidsdeskundige kan veel toevoegen aan een zaak, maar geen wonderen verrichten.
Vervolgens kwam een ervaringsdeskundige aan het woord. Dit was Harold van Heumen.
Lezing door Harold van Heumen
Harold begon zijn lezing door aan te geven dat hij voor het ongeval PERSPECTIEF had. Hij was vader van drie kinderen en had tot drie maanden voor het ongeval een leidinggevende functie bij de politie gehad. Hij was net begonnen bij een nieuwe werkgever op het moment dat het ongeval plaatsvond. Tevens had hij een studie HBO-recht afgerond.
In mei 2009 liep Harold bij een motorongeval ernstig letsel op wat ertoe leidde dat hij vijf jaar moest re-integreren en revalideren. Medisch ging het niet goed met Harold. Hij had veel klachten en het duurde nog twee jaar voordat hij aan zijn heup werd geopereerd. Een nieuwe heup werd geplaatst. Hij zat in de put en had veel pijn. Een jaar na de operatie vond de medische expertise plaats. Dit kwam op 26% blijvende invaliditeit AMA.
Wat betreft de re-integratie vertelde Harold dat dit niet steeds een succesverhaal is geweest. Hij had graag bij de politie willen re-integreren, maar dit was niet mogelijk. Pas de derde poging tot re-integratie was succesvol. Hij werkte uiteindelijk 16 uur per week bij de gemeente (= zijn werkgever ten tijde van het ongeval). Dit was één dag per week thuis en één dag per week op kantoor. Hij voelde zich echter doodongelukkig. Hij zocht PERSPECTIEF. Hij verhuisde met zijn gezin naar Odoorn. Inmiddels was sprake van een eindsituatie. De balans belastbaarheid en belasting kon worden opgemaakt. Harold had echter nog wel steeds pijn. Dit was inmiddels chronisch geworden. Omdat zijn functie dreigde te verdwijnen, ging hij een competentietest, persoonlijkheidstest en intelligentietest doen. De letselschade werd in de tussentijd geregeld en Harold ging zelf de opleiding tot coach doen.
Een jaar geleden is hij zijn eigen bedrijf Mind Reset Coaching gestart. Hij gebruikt bij deze vorm van coaching ook een paard als co-coach. Hij heeft inmiddels een aantal slachtoffers succesvol begeleid. Hij zou graag nog meer mensen begeleiden/coachen.
Motto van Harold: Pech kan nieuw geluk zijn!
Na Harold van Heumen kwam de tweede ervaringsdeskundige Albert Oosting aan het woord.
Lezing Albert Oosting “Hoe wordt moeten weer mogen!
Albert Oosting begon zijn lezing door te vertellen over zijn leven voor het motorongeval, waarbij hij ernstig letsel had opgelopen. Hij was voor het ongeval een aantal jaren marinier geweest. Hij was voor zijn werk uitgezonden geweest en had het nodige van de wereld gezien. Inmiddels werkte hij als instructeur bij een bedrijf dat BHV-trainingen verzorgde en hij woonde samen met een leuke vriendin in een koopwoning. Hij was sportief. Hij hield van hardlopen, mountainbiken, paardrijden (zo nu en dan) en motorrijden. Dit laatste was toch wel een grote hobby van Albert.
Op de dag van het ongeval was hij op de motor onderweg naar huis. Plotseling zag hij een tractor, die de weg opreed. Albert had geen andere mogelijkheid dan uit te wijken. Echter dit ging niet helemaal goed en hij botste met de motor vol tegen een boom. “
Albert legde uit dat vanaf het moment dat het ongeval hem was overkomen, “het mogen moeten was geworden”.
Albert moest na het ongeval:
- Familie uitleggen wat er gebeurd is
- Verantwoording aan werkgever afleggen
- Verhoord worden door de politie
- Contact opnemen met jurist
- Feiten verzamelen over het ongeluk
- Zich verdedigen richting de politie
- Röntgenfoto’s laten maken
- Scans laten maken
- Operaties ondergaan
- Röntgenfoto’s maken in een ander ziekenhuis
- Familie gerust stellen
- Contact onderhouden met jurist
- Feiten verzamelen
- Werk overdragen aan collega’s
- Weer verhoord worden door de politie
- Leren overstappen van het bed in rolstoel
- Een bed regelen voor thuis
- Laten zien dat je zelf weer naar de wc kunt
- Et cetera
Het letsel van Albert was fors. Dit bestond uit:
- Rechter enkel gebroken bij het scheenbeen
- Linker enkel gebroken in het kuitbeen
- Rechter knie gebroken (tibiaplateau fractuur)
- Nekwervel C7 gebroken
Albert: Dit letsel heb je dan en je zult dit moeten accepteren. Of je dit nu wilt of niet!
Dit letsel was niet het enige letsel. Er bleek nog meer aan de hand te zijn. Hij had ook:
- Voorste en achterste knieband rechter knie afgescheurd
- Binnenband rechterknie te ruim
- Meniscus rechter knie gescheurd
- Kraakbeenschade
- Voorste kruisband linker knie ingescheurd/afgescheurd
- Aanhechtingen fibulakopje afgescheurd/ingescheurd
- Meniscusschade linker knie
- Kraakbeenschade linker knie
- Oorsuizen
- Zuurbranden
Toen Albert thuis kwam uit het ziekenhuis was “het moeten” nog niet voorbij. Hij moest:
- rust houden
- beneden slapen
- het huis aan laten passen
- naar fysiotherapie
- ter controle naar het ziekenhuis
- gesprekken voeren met juristen
- gesprekken voeren met politie
- gesprekken voeren met justitie
- geopereerd worden
- weer rust houden
- weer opnieuw beginnen met fysiotherapie
- gesprekken voeren met verzekeraars
- naar een psycholoog
- gesprekken voeren met de werkgever
- naar een arbo-arts
- re-integreren
- naar het UWV
- gekeurd worden….
- accepteren dat je oude werk niet meer uitvoerbaar is
De vraag is dan “Hoe wordt moeten weer mogen?”
PAUZE
Albert hield ons tijdens zijn lezing de spiegel voor. Vaak wordt er in het geheel niet over nagedacht dat een slachtoffer zo veel dingen moet van allerlei instanties. Keuzes heeft een slachtoffer op dit vlak niet. Hij moet mee in de stroom of hij dat nou wil of niet.
Uiteindelijk werd het voor Albert toch weer “mogen”….
In de letselschadezaak van Albert werd in een gezamenlijke opdracht Max Bentum van Heling & Partners ingeschakeld. Albert, Max Bentum, Delta Lloyd (in de persoon van Arnold Stroosma als schaderegelaar en Marjolein Zoomers als binnendienstmedewerkster) en Atlas Letselschade (Roelie Zikken-Germs) sloegen de handen ineen. Dit werd een vruchtbare samenwerking. Duidelijk was dat Albert het werk bij zijn werkgever niet meer kan uitoefenen. Uit een intelligentietest bleek dat Albert op HBO-nivo functioneert. Ook bleek hieruit dat hij geen man is voor werk achter een bureau. Delta Lloyd erkende dit en het plan om een eigen bedrijf te starten begon vorm te krijgen. Met behulp van Max, maar ook van Arnold, Marjolein en Roelie is inmiddels het bedrijf van Albert van start gegaan.
Het bedrijf van Albert heet Adventure Shield en is gespecialiseerd in het geven van ongeval trainingen aan buitensporters. Voor ATB-ers, ruiters en off-road rijders zijn specifieke trainingen ontwikkeld voor onderlinge hulpverlening buiten de gebaande paden. Albert mag weer “zijn ding doen”. Uiteraard daarbij rekeninghoudend met de beperkingen die het letsel met zich meebrengt, maar hij heeft weer keuzes. Het is geen moeten meer…
Noot belangenbehartiger Roelie Zikken-Germs:
De re-integratie in de zaak van Albert is een voorbeeld voor veel letselschadezaken. Het succes wordt in mijn beleving veroorzaakt door de bereidheid van partijen om samen te werken om tot het beste resultaat te komen. Ook de motivatie van Albert mag zeker een succesverhogende factor worden genoemd.