05 maart
Casuïstiekavond 5 maart ’09
Om beter in te kunnen spelen op de actualiteit heeft de casuïstiekcommissie dit jaar gekozen voor een debatvorm. Daarbij werd vooraf en tijdens de discussie aan de deelnemers gevraagd kleur te bekennen. Mr. P.C. Knijp, partner bij Stadermann Luiten advocaten te Rotterdam, was inleider en discussieleider van deze avond. Voorzien van enkele attributen om de discussie levendig te houden heeft hij op enthousiaste wijze de zaal geprikkeld tot discussie.
De commissie had een tiental verschillende stellingen voorbereid. De stelling:
“De invoering van de NVvN richtlijnen heeft geen invloed op de whiplashschaderegeling” leverde genoeg discussie om de avond te vullen. Op de vraag wie de stelling kent kwam slechts één rode kaart omhoog (nee).
Mr. Knijp schetste kort de geschiedenis. De voorgaande neurologen richtlijn van 2001 kende een percentage functionele invaliditeit toe, als voldaan was aan bepaalde eisen zoals het binnen een bepaalde tijd raadplegen van een arts en aanwezig zijn van bepaalde klachten. In 2007 is er een nieuwe richtlijn gekomen. De commissie van neurologen heeft geoordeeld, dat als er geen neurologische afwijkingen kunnen worden geconstateerd het toch vreemd is om een percentage functionele invaliditeit toe te kennen op neurologisch gebied. De AMA guide VI, die kort na de richtlijn van de Nederlandse Vereniging van Neurologen uitkwam, kent wel 0-3% toe.
Van de zaal is 60% het niet eens met de stelling dat de nieuwe richtlijn geen invloed heeft en 40% wel (groen). Van de aanwezigen is de helft belangenbehartiger. Van die groep heeft een meerderheid groen gestemd. 99% is van mening dat een whiplashzaak zonder neurologische expertise kan worden afgewikkeld. Dit wordt niet verbazend gevonden, omdat we in de schaderegeling al wisten wat voor percentage er uit een expertise zou komen en dat gekeken werd naar de schade. Dus dat er nu 0% wordt toegekend maakt voor de schaderegeling niet zoveel uit volgens een deelnemer.
Toch is de zaal verdeeld (50-50%)over de vraag of er nu gezocht moet worden naar een andere discipline voor de medische expertise. Welke medicus zou nog wel objectief de subjectieve klachten van het slachtoffer kunnen vaststellen? Revalidatiearts, psychiater, klinisch epidemioloog, verzekeringsarts? Waarom hebben we eigenlijk een goedkeurend stempel van een arts nodig? Er is toch juridische causaliteit? Het medisch advies wordt te vaak centraal gesteld en gebruikt als breekpunt in de schaderegeling. Het is slechts een advies zo wordt opgemerkt. 99% vindt dat het schaderegelaars werk is en dat je of moet re-integreren of moet afwikkelen. Een slachtoffer doorloopt na een ongeval een medisch behandeltraject. Als dan ook uit informatie blijkt dat er voor een ongeval niets was, dan zal een rechter juridische causaliteit aannemen. Vervolgens zal een rechter wel vragen waaruit de beperkingen voor werk/huishouden uit blijken.
Hebben we richtlijnen nodig om iets aan een zaak te doen? Het gaat er toch om dat we actief begeleiden en meedenken aan een oplossing om de persoon terug te brengen in de situatie van voor het ongeval, toen hij nog niets had? De vraag is verder ook of een andere discipline wel objectief klachten kan vaststellen. Waar we niet naar toe moeten is een slachtoffer ziek maken door hem of haar naar een psychiater te sturen omdat er geen afwijkingen gevonden kunnen worden. Een psycholoog zou kunnen onderzoeken of er geen sprake is van simulatie of overdrijving en dan zou het aan de verzekeraar zijn aan te tonen dat er geen beperkingen zijn en zo dat niet lukt, de schade regelen. Een ander stelt voor om de gepresenteerde klachten te accepteren en de looptijd te beperken.
Uiteindelijk blijkt dat er toch door de deelnemers verschillend wordt gedacht over hoe een whiplash zaak af te wikkelen.
Enerzijds is gesteld:”We weten medisch gezien nog lang niet alles. Dan kun je niet zeggen dat er, omdat je niets kunt vinden, niets is”.
Anderzijds wordt gemeend: “Je kunt van een verzekeraar niet vergen dat er betaald wordt als er niets wordt gevonden”.
Los van de neurologen richtlijn vindt iedereen dat er in de whiplash schaderegeling in de afgelopen 20 jaar wel iets is veranderd. De NVvN richtlijn 2007 is wel van invloed op de schaderegeling meent nu een ruimere meerderheid dan bij aanvang van de discussie. Unaniem wordt gestemd dat de huidige opzet voor herhaling vatbaar is.
Verslag van Ingrid van der Zwet en Frank Dankers.